maandag 11 maart ; dag 1

13 maart 2019 - Charmes, Frankrijk

De weersverwachtingen voor de komende week in Frankrijk waren niet best; veel wind, kou en regen/sneeuw.  Mijn plan om in Normandie mijn reis te starten heb ik dus maar laten varen want daar was het stormkracht voorspeld en in gedachte zag ik mijn luifel en tent, als ik die al opgezet kreeg, wegwaaien en daardoor kamperen onmogelijk maken. Een nieuw plan gemaakt om dan maar via de 'Route du Soleil' zo gauw mogelijk naar het zuiden te reizen maar ik wilde  geen tolwegen rijden en niet meer dan 300 a 500 kilometer per dag dus zo snel zou mijn reis niet verlopen. Mijn eerste reisdoel was een mooie camperstop langs de Moesel in Charmes even onder Nancy. 

Vanuit Weert via Belgie en Luxenburg  heb ik mijn VW navigatie een mooie route uit laten zoeken naar Charmes. Het bleek 386 km en ik zou er zo'n 5 uur over rijden.
Het weer was niet best; veel wind, regen, ijzel en sneeuw onderweg maar de wegen waren goed en ik heb goed kunnen doorrijden. Mijn navigatie bedacht werkelijk mooie wegen en begeleidde mij op vriendelijke wijze langs mijn route en het was ondanks het weer een prettige en zorgeloze reis.

Aangekomen in Charmes vond ik zonder problemen de 'air de camp' aan de Port de plaisance' waar 2 campers stonden toen ik aankwam om 16.30 uur en er later nog wat bijkwamen. Het zonnetje scheen er heerlijk maar er stond zoveel wind dat mijn tent niet durfde opzetten maar waar ik verder wel voor het eerste al mijn kampeerspullen voor het eerst heb uitgepakt.  Ik maakte vervolgens even een wandelingetje naar de overkant van het water om een paar mooie foto's te maken van mijn eerste camperstop in het zonnetje.  Onderweg werd ik verrast door geklepper dat alleen van ooievaars kon komen en die bleken in de geknotte platanen op onze kampeerplaats  volop aan het nestelen en paren te zijn.

Aan de Moessel in CharmesMijn eerste 'Aire de camp' in Charmes onder Nancy2 ooievaarspaartje klepperend boven de campers

Voor het eerste een hapje eten gemaakt dat door de kou ( ik denk dat het toen de zon begon te zakken nog maar 4 á 5 graden was) alweer koud was voor dat ik mijn bord leeg kon eten.  Mijn Belgische camper buurvrouw  vond mij kennelijk een zielige verkleumde verschijning en vroeg me tijdens het eten op een kopje koffie. Nadat ik voor het eerste een en ander had opgeruimd en voor de nacht klaargemaakt kon ik in hun heerlijk verwarmde camper (een reusachtig ding met 6 slaapplaatsen voor toen ze nog met 4 kinderen op reis gingen) even opwarmen  en kennismaken met Louisa en Herman, de eerste die ik op mijn reis ontmoette. Ik  dacht om 20.30 uur toen ik weer 'thuis kwam' maar aan een ding; naar bed om warm te blijven!! Het was nog maar 2 a 3 graden  en ik dacht er niet over om me uit te kleden  maar haalde mijn warme slaapzak te voorschijn en kroop eronder met al mijn kleren én een extra warm vest aan.  Jammer genoeg had ik nog steeds de gebruiksaanwijzing voor mijn nieuw ingebouwde alarmsysteem nog niet gelezen en moest ik binnen de kortste tijd mijn bed alweer uit voor het alarm dat ongevraagd afging. De handleiding voor mijn alarminstallatie stond in een mail van de installateur maar ik had op die plek geen internet en kom mijn mail dus ook niet openen.  Ik ben vervolgens nóg 45 minuten bezig geweest om alle mogelijkheden uit te proberen. Het gevolg was dat het alarm nog zeker 6 keer afging en ik me zó geneerde dat ik bij mijn buurman Herman ben gaan aankloppen om me te verontschuldigen voor de herrie en hem te vragen of hij verstand had van alarmsystemen voor auto's en of hij mij kon helpen. Hij zij dat hij me daarmee niet kon helpen maar dat ik me geen zorgen hoefde te maken omdat zij er vrijwel niets van hoorde ( goed geisoleerd zeker die luxe campers!)  Jammer genoeg was de herrie dus voor mij wel een probleem, was ik ondertussen door en door koud geworden  en was ik behoorlijk radeloos over hoe ik in hemelsnaam met dat onmogelijke alarm de nacht door moest komen.  Ik   begreep op dat moment niet hoe ik ooit had kunnen verzinnen in de winter te gaan kamperen. 

In mijn wanhoop belde ik Dick en Marleen die in Ligny vlak bij Nevers wonen in de hoop dat Dick verstand had van auto alamsystemen en of ik de volgende dag bij hen terecht kon om bij te komen , op te warmen en na te denken over mijn verdere reis.   Aan het alarmprobleem kon Dick ook niet veel veranderen maar ik was in ieder geval de volgende dag welkom bij hun.

Ik heb de autodeur afgesloten ( waarmee je ook een deel van het alarm in werking steld) en het alarm zelf niet aangezet, ben snel onder de dekens gedoken en heel stil blijven liggen  om de bewegingsmelder niet wakker te maken.  Het duurde eindeloos voordat ik weer opgewarmd was en in slaap kon vallen. 
Mijn eerste  reisdag eindigde dus zo in een ontmoedigende eerste kampeerervaring .

Foto’s