Terug naar Nederland

Uit alle apjes die ik zaterdag terug kreeg blijkt dat het opvalt als je wekenlang haast elke dag wat schrijft in een blog en je het dan een week ruim niet doet. Ik dacht meteen 'oh gut ze missen me' en 'maken ze zich nou zorgen?'

Het was duidelijk dat ik moe was; 7 weken elke week of om de paar dagen nieuwe omgeving, nieuwe mensen, reizen en telkens een nieuw doel met nieuwe prikkels deed veel met me. En elke dag een blog schrijven is een goede manier om het te verwerken maar kost echt tijd en moeite om zo compact mogelijk compleet te zijn. Het was ook heerlijk om even niet te hoeven schrijven. 

Ik kreeg eind april in Frankrijk bij Marjolein van mijn collega  een app met de vraag of ik al een idee had wanneer ik dacht weer terug te zijn zodat ze het juni rooster kon gaan maken. Dat was voor het eerst weer een confrontatie met    ' straks is er weer Nederland en werk'.     Ik had toen nog een halve week Frankrijk, een bezoek aan mijn schoonmoeder in Oostenrijk en aan Paulien en Arne in het Schwartzwald in het vooruitzicht dus het leek nog zo ver weg die terugreis maar ook voelde het goed om feeling te houden met dat wat ook bij mijn leven hoort.

Toch broeide er vanaf dat moment iets van onrust. Zo makkelijk en vanzelf het ging om mijn reisplan elke keer en vrij spontaan te maken zo lastig vond ik het te bedenken hoe ik het best de overschakeling naar terug en werk kon maken en plannen. Toen ik in het Schwartzwald bij Paulien en Arne was en zij op zaterdag naar huis gingen kon ik niet goed meer verzinnen wat ik nog met de laatste 2 a 3 weken van mei zou willen doen. Ik was ook moe dus Ik nam mezelf voor mezelf een week rust te nemen  of langer als dat nodig was totdat ik weer kon bedenken hoe verder te gaan.

Ik heb 3 boeken gelezen (Lucinda Riley heeft nog meer geschreven dan de 7 zusters!) Veelal in de tv kamer omdat het koud was of regende.

Het was nooit warmer dan 9° en alleen in het zonnetje met een winterjas aan, was buiten zitten wel even vol te houden.  Het kwam daarom goed uit dat ik op de meest luxe camping van mijn hele rit was terechtgekomen. Behalve hele mooie toilet en douche

voorzieningen was er de afgelopen winter een gebouw neergezet met een verwarmde afwas en kookruimte. 

 Ik heb zelfs 2 keer binnen gekookt omdat het koud was en te hard waaide om buiten te koken in mijn bus.

Alle onrust kwam er woensdag uit toen ik een dag met hoofdpijn en misselijkheid erg beroerd ben geweest en vooral heb geslapen. Daarna ging het wat beter. Ik zag op de weer app dat het vrijdag eindelijk zonnig en 17° zou worden en omdat ik geen zin meer had in nieuwe campings of mooie steden heb ik mezelf de rust van deze mooie camping nog een paar dagen gegund en zaterdag als vertrek dag gekozen..

Het was 650 km rijden van Freudenstad naar huis en ik wilde nog niet meteen naar huis. Met mijn vriendin in Weert die dat weekend naar haar jarige dochter in Rotterdam  moest en een honden oppas nodig had heb ik afgesproken dat ik 2 dagen kwam logeren en op Beily zou passen. Mijn Broer Peter woont met zijn vrouw in Geldrop en omdat dat maar 20 km bij Marjan vandaan is combineer ik die twee altijd graag. Wilma was thuis maandagavond en was dinsdag vrij, wist nog niet precies wanneer mijn broer, die vaart, deze week thuis zou komen maar vond het leuk als ik maandagavond naar haar toe zou komen.

Het is prettig om een plan en een vooruitzicht te hebben dus ik was er zaterdag dan ook klaar voor om te vertrekken.

Om 8.30 uur was ik ingepakt en had ik betaald en afscheid genomen van de bijzonder aardige camping eigenaar. Eerst nog in Freudenstadt bij de Rewe wat Duitse boodschappen gehaald, bij de bakker een stuk Schwartzwalderkirschtorte meegenomen ( Paul en Marjan waren die dag 40 jaar getrouwd) en nog even volgetankt  voor een redelijk voordelige €1,28 per liter en ben toen om 10.00 uur gaan rijden. Eerst zo'n 80 km het Schartzwald uit over secundaire wegen richting Karlsruhe. Dat schoot niet op maar was prachtig! De wegen voeren je daar door een 'Marklin landschap' dat zo liefelijk is dat ik toch nog heb genoten van het Schwartzwald waar ik, behalve dan een mooie camping en Freudenstadt omgeving nog maar weinig van had gezien.

Verder zijn Duitse autowegen, als je niet te veel ' Baustelle' tegenkomt prima om snel op te schieten en omdat ik maar tot Limburg hoefde te rijden was ik probleemloos tot 15.30 uur onderweg. Spotify helpt ook onderweg! Veel meer dan thuis heb ik, vooral onder het rijden, genoten van een heleboel, vooral oude muziek! 

Het is nu zondagmiddag en heb ik samen met Beily het rijk alleen. Het was warm en zonnig dus toen mijn was aan de waslijn hing ben ik met het hondje op de hei 2 uur gaan lopen. Inmiddels onweert en regent het hier, is de was droog binnen gehaald en zijn we allebei lui

Ik ben weer in Nederland maar stel het naar huis rijden dus nog even uit. Neemt niet weg dat ik stap voor stap aan de berg begonnen ben waar ik vorige week zo tegenop zag en het gevoel heb dat het goed gaat komen!😅